дубі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дубі́льны дубі́льная дубі́льнае дубі́льныя
Р. дубі́льнага дубі́льнай
дубі́льнае		 дубі́льнага дубі́льных
Д. дубі́льнаму дубі́льнай дубі́льнаму дубі́льным
В. дубі́льны (неадуш.)
дубі́льнага (адуш.)		 дубі́льную дубі́льнае дубі́льныя (неадуш.)
дубі́льных (адуш.)
Т. дубі́льным дубі́льнай
дубі́льнаю		 дубі́льным дубі́льнымі
М. дубі́льным дубі́льнай дубі́льным дубі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дубі́льны спец. дуби́льный;

~ная кіслата́ — дуби́льная кислота́;

д. чан — дуби́льный чан;

д. экстра́кт — дуби́льный экстра́кт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дубі́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дубленнем; прызначаны для дублення. Дубільны цэх. Дубільны чан. Дубільныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубі́ць, дублю́, ду́біш, ду́біць; ду́блены; незак., што.

Апрацоўваць шкуру, футра, вытрымліваючы іх у асобых растворах.

Д. шкуры.

|| зак. вы́дубіць, -блю, -біш, -біць; -блены.

|| наз. дубле́нне, -я, н.

|| прым. дубі́льны, -ая, -ае.

Д. цэх.

Дубільная вытворчасць.

Дубільныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дуби́льный спец. дубі́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сок м.

1. в разн. знач. сок, род. со́ку м.;

желу́дочный сок стра́ўнікавы сок;

берёзовый сок бяро́завы сок;

движе́ние со́ков бот. рух со́каў;

я́блочный сок я́блычны сок;

дуби́льный сок техн. дубі́льны сок;

2. (шлак) горн. шлак, род. шла́ку м.; дзы́ндра, -ры ж.;

◊

вари́ться в со́бственном соку́ вары́цца ў сваі́м саку́;

в по́лном соку́ у по́ўным ро́сквіце, у по́ўным саку́;

вы́жать (все) со́ки вы́ціснуць (усе́) со́кі, (уве́сь) клёк;

со́ки земли́ со́кі зямлі́;

в са́мом соку́ у са́мым саку́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)