дубяны́, -а́я, -о́е.

Цвёрды, нягнуткі.

Дубяная скура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дубяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дубяны́ дубяна́я дубяно́е дубяны́я
Р. дубяно́га дубяно́й
дубяно́е		 дубяно́га дубяны́х
Д. дубяно́му дубяно́й дубяно́му дубяны́м
В. дубяны́ (неадуш.)
дубяно́га (адуш.)		 дубяну́ю дубяно́е дубяны́я (неадуш.)
дубяны́х (адуш.)
Т. дубяны́м дубяно́й
дубяно́ю		 дубяны́м дубяны́мі
М. дубяны́м дубяно́й дубяны́м дубяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дубяны́ жёсткий; твёрдый;

~на́я ску́ра — жёсткая ко́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дубяны́, ‑ая, ‑ое.

Цвёрды, нягнуткі. Дубяная скура. □ І ўсё цела — не яго. Яно пруткае, дубяное. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)