Дубро́віца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубро́віца
Р. Дубро́віцы
Д. Дубро́віцы
В. Дубро́віцу
Т. Дубро́віцай
Дубро́віцаю
М. Дубро́віцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)