дубро́вачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубро́вачка дубро́вачкі
Р. дубро́вачкі дубро́вачак
Д. дубро́вачцы дубро́вачкам
В. дубро́вачку дубро́вачкі
Т. дубро́вачкай
дубро́вачкаю		 дубро́вачкамі
М. дубро́вачцы дубро́вачках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дубра́вушка уменьш.-ласк., фольк. дубро́вачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)