Ду́бравіца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́бравіца
Р. Ду́бравіцы
Д. Ду́бравіцы
В. Ду́бравіцу
Т. Ду́бравіцай
Ду́бравіцаю
М. Ду́бравіцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)