ду́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́бны ду́бная ду́бнае ду́бныя
Р. ду́бнага ду́бнай
ду́бнае		 ду́бнага ду́бных
Д. ду́бнаму ду́бнай ду́бнаму ду́бным
В. ду́бны (неадуш.)
ду́бнага (адуш.)		 ду́бную ду́бнае ду́бныя (неадуш.)
ду́бных (адуш.)
Т. ду́бным ду́бнай
ду́бнаю		 ду́бным ду́бнымі
М. ду́бным ду́бнай ду́бным ду́бных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ду́бна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́бна
Р. Ду́бны
Д. Ду́бне
В. Ду́бну
Т. Ду́бнай
Ду́бнаю
М. Ду́бне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)