дублёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Верхняе адзенне з дубленай скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дублё́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дублё́нка дублё́нкі
Р. дублё́нкі дублё́нак
Д. дублё́нцы дублё́нкам
В. дублё́нку дублё́нкі
Т. дублё́нкай
дублё́нкаю		 дублё́нкамі
М. дублё́нцы дублё́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дублёнка ж. дублёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́блёнка ж. кажу́х, -ха́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)