ду́блены, -ая, -ае.

Выраблены дубленнем.

Дубленыя шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ду́блены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́блены ду́бленая ду́бленае ду́бленыя
Р. ду́бленага ду́бленай
ду́бленае		 ду́бленага ду́бленых
Д. ду́бленаму ду́бленай ду́бленаму ду́бленым
В. ду́блены (неадуш.)
ду́бленага (адуш.)		 ду́бленую ду́бленае ду́бленыя (неадуш.)
ду́бленых (адуш.)
Т. ду́бленым ду́бленай
ду́бленаю		 ду́бленым ду́бленымі
М. ду́бленым ду́бленай ду́бленым ду́бленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ду́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́блены ду́бленая ду́бленае ду́бленыя
Р. ду́бленага ду́бленай
ду́бленае		 ду́бленага ду́бленых
Д. ду́бленаму ду́бленай ду́бленаму ду́бленым
В. ду́блены (неадуш.)
ду́бленага (адуш.)		 ду́бленую ду́бленае ду́бленыя (неадуш.)
ду́бленых (адуш.)
Т. ду́бленым ду́бленай
ду́бленаю		 ду́бленым ду́бленымі
М. ду́бленым ду́бленай ду́бленым ду́бленых

Кароткая форма: ду́блена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ду́блены

1. прич. ду́бленный;

2. прил. дублёный;

~ныя шку́ры — дублёные шку́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́блены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад дубіць.

2. у знач. прым. Выраблены дубленнем. Дубленая скура. // Зроблены з футра або скур, апрацаваных дубленнем. За сталом у чырвоным дублёным кажусе сядзеў выселкаўскі брыгадзір Лявон Гарнастай. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадубі́ць, -дублю́, -ду́біш, -ду́біць; -ду́блены; зак., што.

Скончыць дубіць, выдубіць да канца.

Д. скуру.

|| незак. даду́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ду́бленный прич., ду́блёный прил. ду́блены; (выделанный) вы́раблены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дубі́ць, дублю́, ду́біш, ду́біць; ду́блены; незак., што.

Апрацоўваць шкуру, футра, вытрымліваючы іх у асобых растворах.

Д. шкуры.

|| зак. вы́дубіць, -блю, -біш, -біць; -блены.

|| наз. дубле́нне, -я, н.

|| прым. дубі́льны, -ая, -ае.

Д. цэх.

Дубільная вытворчасць.

Дубільныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дублёны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дублены (у 2 знач.). З хаты дыхнула цеплынёй і пахам дублёнай аўчыны. Кулакоўскі. Высокі маўклівы партызан у чорным дублёным кажушку сабраўся быў ужо ісці. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)