Ду́бава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́бава
Р. Ду́бава
Д. Ду́баву
В. Ду́бава
Т. Ду́бавам
М. Ду́баве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)