дрэ́ўны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца дрэвам, дрэвавы.

Дрэўная парода.

Дрэўная расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрэ́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрэ́ўны дрэ́ўная дрэ́ўнае дрэ́ўныя
Р. дрэ́ўнага дрэ́ўнай
дрэ́ўнае		 дрэ́ўнага дрэ́ўных
Д. дрэ́ўнаму дрэ́ўнай дрэ́ўнаму дрэ́ўным
В. дрэ́ўны (неадуш.)
дрэ́ўнага (адуш.)		 дрэ́ўную дрэ́ўнае дрэ́ўныя (неадуш.)
дрэ́ўных (адуш.)
Т. дрэ́ўным дрэ́ўнай
дрэ́ўнаю		 дрэ́ўным дрэ́ўнымі
М. дрэ́ўным дрэ́ўнай дрэ́ўным дрэ́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

глог, ‑у, м.

Кустовая або невялікая дрэўная расліна сямейства ружакветных з ядомымі ярка-чырвонымі, аранжавымі і жоўтымі пладамі (скарыстоўваецца для стварэння жывой калючай агароджы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

древе́сный драўня́ны; (добываемый из дерева) дрэ́ўны;

древе́сный спирт хим. драўня́ны спірт;

древе́сные пла́стики драўня́ныя пла́стыкі;

древе́сная смола́ дрэ́ўная смала́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)