дрэ́ннае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. дрэ́ннае
Р. дрэ́ннага
Д. дрэ́ннаму
В. дрэ́ннае
Т. дрэ́нным
М. дрэ́нным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дрэ́ннае ср., сущ. худо́е, плохо́е;

глядзі́, каб чаго́ ~ннага з гэ́тага не вы́йшла — смотри́, не вы́шло бы из э́того чего́ худо́го (плохо́го)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрэ́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дрэ́нны дрэ́нная дрэ́ннае дрэ́нныя
Р. дрэ́ннага дрэ́ннай
дрэ́ннае		 дрэ́ннага дрэ́нных
Д. дрэ́ннаму дрэ́ннай дрэ́ннаму дрэ́нным
В. дрэ́нны (неадуш.)
дрэ́ннага (адуш.)		 дрэ́нную дрэ́ннае дрэ́нныя (неадуш.)
дрэ́нных (адуш.)
Т. дрэ́нным дрэ́ннай
дрэ́ннаю		 дрэ́нным дрэ́ннымі
М. дрэ́нным дрэ́ннай дрэ́нным дрэ́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дрэ́нны, -ая, -ае; го́ршы, найго́ршы.

1. Пазбаўлены станоўчых якасцей, нездавальняючы, не такі, як трэба; проціл. добры.

Дрэнныя прадукты.

Д. почырк.

Дрэннае надвор’е.

Дрэннае абсталяванне.

Д. гаспадар.

Дрэнныя суседзі.

Дрэнныя даходы.

Дрэннае здароўе.

Здарылася найгоршае (наз.) з усяго, што можна было чакаць.

2. Заганны з маральнага боку; здатны на кепскія ўчынкі.

Дрэнныя паводзіны.

Д. чалавек.

3. Неспрыяльны, невясёлы, які не абяцае нічога добрага.

Дрэннае прадчуванне.

Дрэнныя аналізы крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непаго́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Дрэннае, з дажджом або снегам, надвор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крутаве́рць, -і, ж. (разм.).

1. Дрэннае надвор’е з завірухай, мяцеліцай.

На дварэ к.

2. Вірлівая вада, паводка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неиску́сность ж.

1. (неумелость) няўме́льства, -ва ср.; дрэ́ннае майстэ́рства;

2. (плохое мастерство) сла́бая маста́цкасць, дрэ́ннае майстэ́рства;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́рыць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыць; незак., каго (што).

Рабіць старым, надаваць стары выгляд.

Дрэннае жыццё с.

Барада с. чалавека.

|| зак. саста́рыць, -рыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́дла, -ы, ж.

1. Труп жывёліны.

2. Пра каго-, што-н. вельмі дрэннае, а таксама як лаянка, грубы зварот (разм., зневаж.).

Перабраў п. меру, а цяпер дрыхне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непого́да непаго́да, -ды ж., дрэ́ннае надво́р’е; (ненастье) не́пагадзь, -дзі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)