дру́к

‘выдавецкая і друкарская справа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дру́к
Р. дру́ку
Д. дру́ку
В. дру́к
Т. дру́кам
М. дру́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

друка́рскі, -ая, -ае.

Які служыць для друкавання, для друку¹.

Друкарская машына.

Д. цэх.

Д. знак.

|| наз. друка́рства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лінаты́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Друкарская машына, якая адлівае набор цэлымі радкамі.

|| прым. лінаты́пны, -ая, -ае.

Л. набор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

друка́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. друка́рскі друка́рская друка́рскае друка́рскія
Р. друка́рскага друка́рскай
друка́рскае		 друка́рскага друка́рскіх
Д. друка́рскаму друка́рскай друка́рскаму друка́рскім
В. друка́рскі (неадуш.)
друка́рскага (адуш.)		 друка́рскую друка́рскае друка́рскія (неадуш.)
друка́рскіх (адуш.)
Т. друка́рскім друка́рскай
друка́рскаю		 друка́рскім друка́рскімі
М. друка́рскім друка́рскай друка́рскім друка́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манаты́п, ‑а, м.

Друкарская наборная машына, якая адлівае набор асобнымі літарамі.

[Ад грэч. mónos — адзін і týpos — адбітак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыпаметры́я, ‑і, ж.

Друкарская сістэма вымярэння элементаў шрыфту і наборных форм.

[Ад грэч. typos — адбітак, форма і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ратапры́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Друкарская машына малога фармату для друкавання малатыражных выданняў з машынапіснага тэксту, а таксама спосаб такога друкавання (афсетны).

|| прым. ратапры́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флат, ‑у, М флаце, м.

Друкарская папера ў лістах, а не ў рулонах.

[Англ. flat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́та², -ы, ДМ пла́це, мн. -ы, плат, ж. (спец.).

Дыэлектрычная пласціна для ўстаноўкі электра- і радыёэлементаў, а таксама такая пласціна з нанесенымі на ёй тонкімі электраправоднымі палоскамі.

Друкарская п.

П.-аснова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ратапры́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Друкарская машына малога фармату, заснаваная на афсетным прынцыпе друкавання.

[Англ. rotaprint.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)