друкава́ны, -ая, -ае.

1. Зроблены друкаваным спосабам; не рукапісны.

Друкаваная кніга.

2. Які мае форму, знешні выгляд друкаванага.

Друкаваныя літары.

3. Змешчаны ў друку¹.

Друкаваныя варыянты верша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

друкава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. друкава́ны друкава́ная друкава́нае друкава́ныя
Р. друкава́нага друкава́най
друкава́нае		 друкава́нага друкава́ных
Д. друкава́наму друкава́най друкава́наму друкава́ным
В. друкава́ны (неадуш.)
друкава́нага (адуш.)		 друкава́ную друкава́нае друкава́ныя (неадуш.)
друкава́ных (адуш.)
Т. друкава́ным друкава́най
друкава́наю		 друкава́ным друкава́нымі
М. друкава́ным друкава́най друкава́ным друкава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

друкава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. друкава́ны друкава́ная друкава́нае друкава́ныя
Р. друкава́нага друкава́най
друкава́нае		 друкава́нага друкава́ных
Д. друкава́наму друкава́най друкава́наму друкава́ным
В. друкава́ны (неадуш.)
друкава́нага (адуш.)		 друкава́ную друкава́нае друкава́ныя (неадуш.)
друкава́ных (адуш.)
Т. друкава́ным друкава́най
друкава́наю		 друкава́ным друкава́нымі
М. друкава́ным друкава́най друкава́ным друкава́ных

Кароткая форма: друкава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

друкава́ны

1. прич. печа́танный;

2. прил. печа́тный;

~нае сло́ва — печа́тное сло́во;

~ныя лі́тары — печа́тные бу́квы;

~ныя варыя́нты ве́рша — печа́тные вариа́нты стихотворе́ния;

○ д. а́ркуш — печа́тный лист

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

друкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад друкаваць.

2. у знач. прым. Зроблены друкаваным спосабам; нерукапісны. Друкаваная кніга. // у знач. наз. друкава́нае, ‑ага, н. Тое, што надрукавана. Чытае [Аксён Каль] з друкаванага слаба, а з рукапіснага яшчэ горш. Колас.

3. у знач. прым. Які мае форму надрукаванага. Друкаваныя літары.

4. у знач. прым. Змешчаны ў друку. Друкаваныя варыянты верша.

•••

Друкаванае слова гл. слова.

Друкаваны аркуш гл. аркуш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рукапі́сна-друкава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рукапі́сна-друкава́ны рукапі́сна-друкава́ная рукапі́сна-друкава́нае рукапі́сна-друкава́ныя
Р. рукапі́сна-друкава́нага рукапі́сна-друкава́най
рукапі́сна-друкава́нае		 рукапі́сна-друкава́нага рукапі́сна-друкава́ных
Д. рукапі́сна-друкава́наму рукапі́сна-друкава́най рукапі́сна-друкава́наму рукапі́сна-друкава́ным
В. рукапі́сна-друкава́ны (неадуш.)
рукапі́сна-друкава́нага (адуш.)		 рукапі́сна-друкава́ную рукапі́сна-друкава́нае рукапі́сна-друкава́ныя (неадуш.)
рукапі́сна-друкава́ных (адуш.)
Т. рукапі́сна-друкава́ным рукапі́сна-друкава́най
рукапі́сна-друкава́наю		 рукапі́сна-друкава́ным рукапі́сна-друкава́нымі
М. рукапі́сна-друкава́ным рукапі́сна-друкава́най рукапі́сна-друкава́ным рукапі́сна-друкава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

печа́танный прич.

1. друкава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рандо́², нескл., н.

1. Закруглены рукапісны, а таксама друкаваны шрыфт (спец.).

2. Пяро са зрэзаным канцом для пісання такім шрыфтам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

печа́таный прил.

1. друкава́ны;

2. фото пяча́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афіцыёз, ‑а, м.

У буржуазных краінах — афіцыёзны друкаваны орган.

[Ад лац. officiosus — паслужлівы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)