дружы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дружы́нны дружы́нная дружы́ннае дружы́нныя
Р. дружы́ннага дружы́ннай
дружы́ннае		 дружы́ннага дружы́нных
Д. дружы́ннаму дружы́ннай дружы́ннаму дружы́нным
В. дружы́нны (неадуш.)
дружы́ннага (адуш.)		 дружы́нную дружы́ннае дружы́нныя (неадуш.)
дружы́нных (адуш.)
Т. дружы́нным дружы́ннай
дружы́ннаю		 дружы́нным дружы́ннымі
М. дружы́нным дружы́ннай дружы́нным дружы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дружы́нны дружи́нный;

д. э́пас — лит. дружи́нный э́пос;

~нная — маёмасць дружи́нное иму́щество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дружы́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дружыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дружы́на, -ы, мн. -ы, -жы́н, ж.

1. Узброены атрад пры князі ў Старажытнай Русі.

Княжацкая д.

2. Добраахвотнае аб’яднанне людзей, створанае з якой-н. мэтай.

Піянерская д.

Пажарная д.

○

Народная дружына — добраахвотная арганізацыя ў СССР, якая дапамагала міліцыі ў ахове грамадскага парадку.

|| прым. дружы́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дружи́нный дружы́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беспрасве́цце, ‑я, н.

Адсутнасць надзеі на лепшую будучыню; цемра, галеча. А калі над краем Легла згубай Ноч Глухога беспрасвецця, Скрозь пачулі — Хлопчык трубіць На дружынны збор У школу Дзецям. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)