драфа́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
драфа́ |
дро́фы драфы́ |
| Р. |
драфы́ |
дро́ф |
| Д. |
драфе́ |
дро́фам |
| В. |
драфу́ |
дро́ф |
| Т. |
драфо́й драфо́ю |
дро́фамі |
| М. |
драфе́ |
дро́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
драфа́, ‑ы; мн. дрофы; ж.
Буйная стэпавая птушка атрада жураўлепадобных з доўгай шыяй і дужымі нагамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драфа́, -ы́, мн. дро́фы і (з ліч. 2, 3, 4) драфы́, дроф, ж.
Буйная стэпавая птушка атрада жураўлепадобных з доўгай шыяй і моцнымі нагамі.
Сямейства дроф.
|| прым. драфі́ны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)