дро́жджавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дро́жджавы дро́жджавая дро́жджавае дро́жджавыя
Р. дро́жджавага дро́жджавай
дро́жджавае
дро́жджавага дро́жджавых
Д. дро́жджаваму дро́жджавай дро́жджаваму дро́жджавым
В. дро́жджавы (неадуш.)
дро́жджавага (адуш.)
дро́жджавую дро́жджавае дро́жджавыя (неадуш.)
дро́жджавых (адуш.)
Т. дро́жджавым дро́жджавай
дро́жджаваю
дро́жджавым дро́жджавымі
М. дро́жджавым дро́жджавай дро́жджавым дро́жджавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дро́жджавы, см. дражджавы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дражджавы́ і дро́жджавы гл. дрожджы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дро́жджавы,

гл. дражджавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дражджавы́, ‑ая, ‑ое і дро́жджавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дражджэй, звязаны з прыгатаваннем дражджэй. Дражджавыя грыбы. Дражджавы завод. // Прыгатаваны на дражджах, з дражджамі. Дражджавое цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дро́жджы, дражджэ́й.

Род аднаклетачных мікраскапічных грыбоў, а таксама рэчыва з такіх грыбкоў, якое выклікае браджэнне.

Піўныя д.

Як на дражджах (разм.) — вельмі хутка (расці, паднімацца і пад.).

|| прым. дражджавы́, -а́я, -о́е і дро́жджавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)