дро́жджавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дро́жджавы |
дро́жджавая |
дро́жджавае |
дро́жджавыя |
| Р. |
дро́жджавага |
дро́жджавай дро́жджавае |
дро́жджавага |
дро́жджавых |
| Д. |
дро́жджаваму |
дро́жджавай |
дро́жджаваму |
дро́жджавым |
| В. |
дро́жджавы (неадуш.) дро́жджавага (адуш.) |
дро́жджавую |
дро́жджавае |
дро́жджавыя (неадуш.) дро́жджавых (адуш.) |
| Т. |
дро́жджавым |
дро́жджавай дро́жджаваю |
дро́жджавым |
дро́жджавымі |
| М. |
дро́жджавым |
дро́жджавай |
дро́жджавым |
дро́жджавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дро́жджавы, см. дражджавы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дражджавы́ і дро́жджавы гл. дрожджы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дро́жджавы,
гл. дражджавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дражджавы́, ‑ая, ‑ое і дро́жджавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дражджэй, звязаны з прыгатаваннем дражджэй. Дражджавыя грыбы. Дражджавы завод. // Прыгатаваны на дражджах, з дражджамі. Дражджавое цеста.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дро́жджы, дражджэ́й.
Род аднаклетачных мікраскапічных грыбоў, а таксама рэчыва з такіх грыбкоў, якое выклікае браджэнне.
Піўныя д.
◊
Як на дражджах (разм.) — вельмі хутка (расці, паднімацца і пад.).
|| прым. дражджавы́, -а́я, -о́е і дро́жджавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)