дрожа́щий

1. прич. які́ (што) дрыжы́ць; які́ (што) трасе́цца; які́ (што) кало́ціцца;

2. прил. дрыжа́чы, дрыго́ткі;

дрожа́щий го́лос дрыжа́чы го́лас;

дрожа́щие па́льцы дрыжа́чыя па́льцы;

дрожа́щий свет дрыго́ткае святло́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрыжа́чы прил. дрожа́щий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрыго́ткі дрожа́щий;

д. го́ласдрожа́щий го́лос;

~кія па́льцы — дрожа́щие па́льцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тре́петный

1. (колеблющийся, бьющийся, трепыхающийся) трапятлі́вы, трапяткі́; (дрожащий) дрыгатлі́вы; (мерцающий) мігатлі́вы;

2. (взволнованный) усхвалява́ны;

3. (боязливый) баязлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)