адве́ку нареч. споко́н ве́ку (веко́в), изве́чно, с дре́вних времён
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Іллі́ барада́ ’нязжаты касмык жыта, які пакідалі на полі’ (Інстр. II). У рускіх вядома абазначэнне апошняй жмені каласоў «Волосу на бородку», у сербаў божја брада (Б. А. Рыбакоў, Язычество древних славян, 1981, 425). Рэлікт старога язычніцкага абраду, дзе імя Ілья сведчыць аб больш познім хрысціянскім напластаванні. З Ілья і барада (гл.); параўн. лібарада.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спіс м., в разн. знач. спи́сок;
спі́сы старажы́тных ле́тапісаў — спи́ски дре́вних ле́тописей;
ве́ршы ў спі́сах — стихотворе́ния в спи́сках;
спі́сы вы́баршчыкаў — спи́ски избира́телей;
◊ чо́рныя спі́сы — чёрные спи́ски
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)