дра́іць, дра́ю, дра́іш, дра́іць; драй; дра́ены; незак., што.

Чысціць, мыць, націраць да бляску.

Д. палубу.

|| зак. надра́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́ены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дра́іць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дра́ю дра́ім
2-я ас. дра́іш дра́іце
3-я ас. дра́іць дра́яць
Прошлы час
м. дра́іў дра́ілі
ж. дра́іла
н. дра́іла
Загадны лад
2-я ас. дра́й дра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дра́ячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дра́іць несов. дра́ить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́іць, драю, драіш, драіць; незак., што.

1. Спец. Чысціць, мыць. Драіць палубу.

2. Разм. Шараваць, націраць да бляску. Свідзерскі знайшоў .. шчотку і доўга шоргаў ёю па чаравіках, потым драіў яшчэ і суконкай. Хомчанка.

[Ад гал. draaien — круціць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дра́іць ’драіць’ (БРС). Рус. дра́ить ’тс’. Запазычанне (праз рус. мову) з гал. draaien ’круціць’. Гл. Фасмер, 1, 534.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надра́іць гл. драіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дра́ить несов., мор. дра́іць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́іцца, драіцца; незак.

Зал. да драіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадра́іць, ‑драю, ‑драіш, ‑драіць; зак., што.

Драячы, вычысціць, вымыць вельмі чыста. Прадраіць палубу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддра́іць, ‑драго, ‑драіш, ‑драіць; зак., што.

Спец. Адчыніць што‑н. герметычна зачыненае пры дапамозе задрайкі. Аддраіць люк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)