дратава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Дратаваная пуга.

Пастухі і падпаскі гучна ляскалі дратаванкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дратава́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дратава́нка дратава́нкі
Р. дратава́нкі дратава́нак
Д. дратава́нцы дратава́нкам
В. дратава́нку дратава́нкі
Т. дратава́нкай
дратава́нкаю		 дратава́нкамі
М. дратава́нцы дратава́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дратава́нка ж., разг. кнут, сви́тый из трёх верёвочек

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дратава́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Дратаваная пуга. Калі каровы падыходзілі да пасеваў, [Сцяпан] гулка ляскаў пугай-дратаванкай. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бізун, пуга, нагайка, гарапнік, батог, плётка, хлыст, канчук, карбач, дратаванка, біч

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)