драпіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
драпіро́вачны |
драпіро́вачная |
драпіро́вачнае |
драпіро́вачныя |
| Р. |
драпіро́вачнага |
драпіро́вачнай
драпіро́вачнае |
драпіро́вачнага |
драпіро́вачных |
| Д. |
драпіро́вачнаму |
драпіро́вачнай |
драпіро́вачнаму |
драпіро́вачным |
| В. |
драпіро́вачны (неадуш.)
драпіро́вачнага (адуш.) |
драпіро́вачную |
драпіро́вачнае |
драпіро́вачныя (неадуш.)
драпіро́вачных (адуш.) |
| Т. |
драпіро́вачным |
драпіро́вачнай
драпіро́вачнаю |
драпіро́вачным |
драпіро́вачнымі |
| М. |
драпіро́вачным |
драпіро́вачнай |
драпіро́вачным |
драпіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
драпіро́вачны драпиро́вочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
драпіро́вачны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з драпіроўкай (у 1 знач.). Драпіровачная майстэрня. // Прызначаны для драпіроўкі. Драпіровачная тканіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драпіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.
1. гл. драпіраваць.
2. Парцьера, тканіна, якой драпіруюць што-н.
|| прым. драпіро́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
драпиро́вочный драпіро́вачны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)