драпірава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
драпіру́юся |
драпіру́емся |
| 2-я ас. |
драпіру́ешся |
драпіру́ецеся |
| 3-я ас. |
драпіру́ецца |
драпіру́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
драпірава́ўся |
драпірава́ліся |
| ж. |
драпірава́лася |
| н. |
драпірава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
драпіру́йся |
драпіру́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
драпіру́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
драпірава́цца несов.
1. прям., перен. драпирова́ться;
2. страд. драпирова́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
драпірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руеццца; незак.
1. што, чым. Надзяваць, накідваць на сябе што‑н. так, каб яно ляжала прыгожымі складкамі. Драпіравацца ў плашч. // перан. Рысавацца, прымаць эфектныя позы.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Мець уласцівасць збірацца ў складкі (пра тканіну, шторы і пад.).
3. Зал. да драпіраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драпірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.
Абіваць, упрыгожваць якой-н. тканінай, размяшчаць што-н. прыгожымі складкамі.
Д. сцены.
|| зак. задрапірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.
|| звар. драпірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; зак. задрапірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.
|| наз. драпіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. і драпірава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
драпирова́ться
1. прям., перен. драпірава́цца;
2. страд. драпірава́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
драпірава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. драпіраваць і драпіравацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драпіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. драпіраваць і драпіравацца. Скончыць драпіроўку пакоя.
2. Тое, чым задрапіраваны што‑н., хто‑н. Даю дарогу двум .. грацыям у экзатычнай драпіроўцы са светлага шоўку. Брыль.
3. Парцьера, занавеска. Драпіроўка пазбіралася ў пышныя складачкі — на сцяне адкрыўся партрэт. Мурашка. Ускалыхнулася драпіроўка, і на сцэну выйшаў мужык у чырвонай кашулі. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)