Дра́пава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дра́пава
Р. Дра́пава
Д. Дра́паву
В. Дра́пава
Т. Дра́павам
М. Дра́паве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)