дражні́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дражні́лка |
дражні́лкі |
| Р. |
дражні́лкі |
дражні́лак |
| Д. |
дражні́лцы |
дражні́лкам |
| В. |
дражні́лку |
дражні́лкі |
| Т. |
дражні́лкай
дражні́лкаю |
дражні́лкамі |
| М. |
дражні́лцы |
дражні́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ва́кса 1 (БРС). З ням. Wachs ’воск’, Schuhwachs ’вакса для ботаў’ (Фасмер, 1, 267; Рудніцкі, 1, 296).
Ва́кса 2 ’плакса’ (З нар. сл.). Другая частка дзіцячай «дражнілкі» плакса‑вакса, утворанай шляхам экспрэсіўнай рэдуплікацыі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)