дражджава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дражджава́нне
Р. дражджава́ння
Д. дражджава́нню
В. дражджава́нне
Т. дражджава́ннем
М. дражджава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дражджава́нне ср., спец. дрожжева́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дражджава́нне, ‑я, н.

Спосаб павелічэння засваяльнасці кармоў дабаўленнем у іх кармавых дражджэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дражджава́ць, -джу́ю, -джу́еш, -джу́е; -джу́й; -джава́ны; незак. (спец.).

Апрацоўваць корм дражджамі з мэтай павышэння яго засваяльнасці.

|| наз. дражджава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрожжева́ние спец. дражджава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)