драгома́н дипл. драгама́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драгама́н м., дип. драгома́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Драгама́н ’драгаман’ (БРС). Рус. драгома́н, укр. драгома́н. Запазычанне з усх. моў: з араб. мовы ў Егіпце, дзе форма targūman была ўзята еўрапейцамі (параўн., напр., ням. Dragoman). Першакрыніцай з’яўляецца асірыйскае targūmanu ’тс’. Гл. Клюге, 140.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)