дочь дачка́, -кі́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяко́ўна ж., разг. дочь дьячка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́йтаўна ж., ист. дочь во́йта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лесніко́ўна ж., разг. дочь лесника́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дачка́ (мн. до́чкі) ж. дочь, до́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сва́таць несов. сва́тать;

с. дачку́ сусе́да — сва́тать дочь сосе́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаспада́рскі в разн. знач. хозя́йский;

~кая дачка́ — хозя́йская дочь;

~кае во́ка — хозя́йский глаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дачка́ ’дачка’. Параўн. рус. дочь, укр. дочка́, польск. córa, чэш. dcera, серб.-харв. кћи̑, балг. дъщеря́, ст.-слав. дъщи. Прасл. *dъktʼi. Параўн. ст.-інд. duhitár‑, грэч. θυγάτηρ, літ. duktė́ ’тс’ (далейшы аналіз вельмі няпэўны). Гл. Бернекер, 1, 243–244; Фасмер, 1, 533; асабліва Трубачоў, Эт. сл., 5, 178–179 (з бібліяграфіяй).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нарадзі́ць сов. роди́ть;

яна́ ~дзі́ла дачку — она́ родила́ дочь;

◊ у чым ма́ці ~дзі́ла — в чём мать родила́;

гара́ ~дзі́ла мыш — погов. гора́ родила́ мышь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

еди́нственный

1. в разн. знач. адзі́ны;

еди́нственный в своём ро́де адзі́ны ў сваі́м ро́дзе;

еди́нственное, что мо́жно сказа́ть адзі́нае, што мо́жна сказа́ць;

еди́нственный сын адзі́ны сын;

еди́нственная дочь адзі́ная дачка́;

2. / еди́нственное число́ грам. адзіно́чны лік;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)