до́тыкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́тыкавы до́тыкавая до́тыкавае до́тыкавыя
Р. до́тыкавага до́тыкавай
до́тыкавае		 до́тыкавага до́тыкавых
Д. до́тыкаваму до́тыкавай до́тыкаваму до́тыкавым
В. до́тыкавы (неадуш.)
до́тыкавага (адуш.)		 до́тыкавую до́тыкавае до́тыкавыя (неадуш.)
до́тыкавых (адуш.)
Т. до́тыкавым до́тыкавай
до́тыкаваю		 до́тыкавым до́тыкавымі
М. до́тыкавым до́тыкавай до́тыкавым до́тыкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

до́тыкавы осяза́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́тык, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Лёгкае дакрананне да чаго-н.

Адчуць д. цёплай далоні.

2. Адно з пяці асноўных знешніх пачуццяў — успрыманне адчуванняў, якія ўзнікаюць пры дакрананні да чаго-н.

Непасрэдны д.

|| прым. до́тыкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)