достига́ть несов. дасяга́ць; (доживать) дажыва́ць (да чаго); (доходить) дахо́дзіць (да чаго);

достига́ть верши́ны горы́ дасяга́ць вяршы́ні гары́;

достига́ть це́ли дасяга́ць мэ́ты;

достига́ть ста́рости дажыва́ць да ста́расці;

белу́ги достига́ют восьми́ ме́тров длины́ бялу́гі дахо́дзяць да васьмі́ ме́траў даўжыні́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапіна́ць несов., разг. добива́ться, достига́ть; см. дапя́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасяга́ць несов., в разн. знач. достига́ть; см. дасягну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сраба́тываться​II несов. (достигать слаженности в работе) спрацо́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дости́гнуть сов. дасягну́ць; (дожить) дажы́ць; (дойти) дайсці́; см. достига́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дости́чь сов. дасягну́ць; (дожить) дажы́ць; (дойти) дайсці́; см. достига́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згаво́рвацца несов.

1. (уславливаться) сгова́риваться;

2. (достигать взаимного понимания) сгова́риваться, столко́вываться; см. згавары́цца 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрацо́ўвацца I несов. (достигать слаженности, согласованности в работе) сраба́тываться

спрацо́ўвацца II несов.

1. (изнашиваться, стираться от работы) сраба́тываться;

2. (измучиваться от продолжительной трудной работы) изнемога́ть; изнуря́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сціга́ць ’шпарка ісці шырокімі крокамі, сігаць’ (Адм.), сціґаць ’даганяць’ (Чуд.), сцігава́ць ’цікаваць; пільнаваць’ (лаг., Сл. ПЗБ), сцігану́ць ’шпарка пайсці, сігануць’ (Адм.). Укр. сти́гнути ’даспяваць (аб раслінах); хутка ісці’, рус. достига́ть, настига́ть, стараж.-рус. достигнути, достизати, польск. ścigać ’гнаць; дапільноўваць’, stignąć ’дагнаць, дасягнуць’, чэш. stíhat ’пераследаваць, гнаць; сачыць’, stíhnouti ’дагнаць; нагнаць’, славац. stihať ’тс’, серб.-харв. сти̏зати ’даганяць, дасягаць’, сти̏гнути ’дагнаць, дасягнуць’, славен. stígniti ’дагнаць, нагнаць’, балг. сти́гам ’дасягаць, даганяць’, сти́гна ’дасягнуць, дагнаць’, макед. стигну́ва ’даганяць, дасягаць’, сти́гме ’дагнаць, дасягнуць’, ст.-слав. постигнѫти. Прасл. *stigti, *stignǫti роднаснае літ. steĩgti ’закладаць’, лат. steigt ’спяшацца’, гоц. steigen ’ступаць’, ням. steigen ’узвышацца; расці’, ст.-інд. stighnóti ’падымаецца’, грэч. στοτχος ’рад’; усе да і.-е. *steig‑ ’крочыць, ступаць, уздымацца’; гл. Траўтман, 285–286; Мюленбах-Эндзелін, 3, 1059; Міклашыч, 323; Фасмер, 3, 760 з іншай літ-рай; Махэк₂, 577; Бязлай, 3, 327; Борысь, 613; ЕСУМ, 5, 414.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

простира́ться​I несов.

1. (занимать пространство) распасціра́цца; (распространяться) распаўсю́джвацца; пашыра́цца; (достигать чего-л.) дасяга́ць; (доходить до) дахо́дзіць;

леса́ на се́вере простира́ются на ты́сячи киломе́тров лясы́ на по́ўначы распасціра́юцца на ты́сячы кіламе́траў;

2. (протягиваться) праця́гвацца; (направляться) накіро́ўвацца;

3. страд. выця́гвацца; праця́гвацца; падава́цца; распасціра́цца; пашыра́цца; накіро́ўвацца; звярта́цца; см. простира́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)