до́следніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. до́следніцтва
Р. до́следніцтва
Д. до́следніцтву
В. до́следніцтва
Т. до́следніцтвам
М. до́следніцтве

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

до́следніцтва, ‑а, н.

Работа па правядзенні доследаў, звязаных з вырошчваннем якіх‑н. сельскагаспадарчых культур, вывядзеннем новых сартоў і пад. Займацца доследніцтвам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)