до́следніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́следніцкі до́следніцкая до́следніцкае до́следніцкія
Р. до́следніцкага до́следніцкай
до́следніцкае		 до́следніцкага до́следніцкіх
Д. до́следніцкаму до́следніцкай до́следніцкаму до́следніцкім
В. до́следніцкі (неадуш.)
до́следніцкага (адуш.)		 до́следніцкую до́следніцкае до́следніцкія (неадуш.)
до́следніцкіх (адуш.)
Т. до́следніцкім до́следніцкай
до́следніцкаю		 до́следніцкім до́следніцкімі
М. до́следніцкім до́следніцкай до́следніцкім до́следніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

до́следніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да доследніка. Доследніцкая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́следнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца доследамі, звычайна па вырошчванні якіх-н. сельскагаспадарчых культур, вывядзенні новых гатункаў і пад.

|| прым. до́следніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)