до́следны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
до́следны |
до́следная |
до́следнае |
до́следныя |
| Р. |
до́следнага |
до́следнай до́следнае |
до́следнага |
до́следных |
| Д. |
до́следнаму |
до́следнай |
до́следнаму |
до́следным |
| В. |
до́следны (неадуш.) до́следнага (адуш.) |
до́следную |
до́следнае |
до́следныя (неадуш.) до́следных (адуш.) |
| Т. |
до́следным |
до́следнай до́следнаю |
до́следным |
до́следнымі |
| М. |
до́следным |
до́следнай |
до́следным |
до́следных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вучэ́бна-до́следны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вучэ́бна-до́следны |
вучэ́бна-до́следная |
вучэ́бна-до́следнае |
вучэ́бна-до́следныя |
| Р. |
вучэ́бна-до́следнага |
вучэ́бна-до́следнай вучэ́бна-до́следнае |
вучэ́бна-до́следнага |
вучэ́бна-до́следных |
| Д. |
вучэ́бна-до́следнаму |
вучэ́бна-до́следнай |
вучэ́бна-до́следнаму |
вучэ́бна-до́следным |
| В. |
вучэ́бна-до́следны (неадуш.) вучэ́бна-до́следнага (адуш.) |
вучэ́бна-до́следную |
вучэ́бна-до́следнае |
вучэ́бна-до́следныя (неадуш.) вучэ́бна-до́следных (адуш.) |
| Т. |
вучэ́бна-до́следным |
вучэ́бна-до́следнай вучэ́бна-до́следнаю |
вучэ́бна-до́следным |
вучэ́бна-до́следнымі |
| М. |
вучэ́бна-до́следным |
вучэ́бна-до́следнай |
вучэ́бна-до́следным |
вучэ́бна-до́следных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
селекцы́йна-до́следны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
селекцы́йна-до́следны |
селекцы́йна-до́следная |
селекцы́йна-до́следнае |
селекцы́йна-до́следныя |
| Р. |
селекцы́йна-до́следнага |
селекцы́йна-до́следнай селекцы́йна-до́следнае |
селекцы́йна-до́следнага |
селекцы́йна-до́следных |
| Д. |
селекцы́йна-до́следнаму |
селекцы́йна-до́следнай |
селекцы́йна-до́следнаму |
селекцы́йна-до́следным |
| В. |
селекцы́йна-до́следны (неадуш.) селекцы́йна-до́следнага (адуш.) |
селекцы́йна-до́следную |
селекцы́йна-до́следнае |
селекцы́йна-до́следныя (неадуш.) селекцы́йна-до́следных (адуш.) |
| Т. |
селекцы́йна-до́следным |
селекцы́йна-до́следнай селекцы́йна-до́следнаю |
селекцы́йна-до́следным |
селекцы́йна-до́следнымі |
| М. |
селекцы́йна-до́следным |
селекцы́йна-до́следнай |
селекцы́йна-до́следным |
селекцы́йна-до́следных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
до́следны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для правядзення доследаў. Доследная сельскагаспадарчая станцыя. Доследнае поле. □ Усе дваццаць гектараў школьнай зямлі былі разбіты на маленькія доследныя ўчасткі. Пальчэўскі. // Зроблены з доследнымі мэтамі. Доследны узор машыны. Доследная партыя самазвалаў. Доследныя расліны.
2. Заснаваны на доследах, эксперыментах. Вывучэнне доследным шляхам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
о́пытный
1. (о человеке) во́пытны, спрактыкава́ны;
2. (относящийся к опытам) дасле́дчы, до́следны;
о́пытная сельскохозя́йственная ста́нция до́следная сельскагаспада́рчая ста́нцыя;
о́пытное живо́тное до́следная жывёла;
о́пытное по́ле до́следнае по́ле.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)