донести́I сов. дане́сці;

донести́ ве́щи дане́сці рэ́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

донести́II сов., в разн. знач. дане́сці;

донести́ о нача́ле бо́я дане́сці аб пача́тку бо́ю;

донести́ нача́льству (на кого-л.) дане́сці нача́льству (на каго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дане́сці I сов. донести́;

д. рэ́чы да ваго́надонести́ ве́щи до ваго́на;

ве́цер данёс гу́кі му́зыкі — ве́тер донёс зву́ки му́зыки;

д. ідэ́ю тво́радонести́ иде́ю произведе́ния

дане́сці II сов., в разн. знач. донести́;

д. нача́льству на каго́е́будзьдонести́ нача́льству на кого́-л.; д. аб пача́тку бо́ю донести́ о нача́ле бо́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доноси́тьII несов. (к донести́II) дано́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доноси́тьIII несов. (к донести́I) дано́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́ць (каго) сов., разг. вы́дать; донести́ (на кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падказа́ць сов.

1. подсказа́ть;

2. разг. (сделать донос) донести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доказа́ть сов.

1. даве́сці, даказа́ць;

2. (донести) разг. даказа́ць, дане́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даказа́ць сов.

1. (договорить) досказа́ть;

2. доказа́ть;

ён ~за́ў пра́вільнасць сваі́х меркава́нняў — он доказа́л пра́вильность свои́х соображе́ний;

3. прост. (сделать донос) донести́;

д. на каго́е́будзьдонести́ на кого́-л.;

4. разг. (чаще с отрицанием не) сравни́ться с кем-л.; превзойти́; показа́ть;

мая́ жо́нка такі́я пячэ́ пірагі́, што і канды́тар не дака́жа — моя́ жена́ таки́е печёт пироги́, что и конди́тер не сравни́тся (не превзойдёт);

гэ́та дзяўчы́нка така́я сме́лая, што і хло́пец не дака́жаэ́та де́вочка така́я сме́лая, что с ней и мальчи́шка не сравни́тся;

д. сваё — доказа́ть своё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кама́нда ж., в разн. знач. кома́нда;

сло́вы ~ды — слова́ кома́нды;

рабі́ць па ~дзе — де́лать по кома́нде;

быць пад ~дай у каго́е́будзь — быть под кома́ндой у кого́-л.;

сапёрная к. — сапёрная кома́нда;

к. карабля́ — кома́нда корабля́;

пажа́рная к. — пожа́рная кома́нда;

футбо́льная к. — футбо́льная кома́нда;

далажы́ць па ~дзе — доложи́ть (донести́) по кома́нде;

як па ~дзе — как по кома́нде

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)