до́мысел, -слу, мн. -слы, -слаў, м.

Здагадка, заснаваная на дапушчэннях, меркаваннях.

Пустыя домыслы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́мысел

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до́мысел до́мыслы
Р. до́мыслу до́мыслаў
Д. до́мыслу до́мыслам
В. до́мысел до́мыслы
Т. до́мыслам до́мысламі
М. до́мысле до́мыслах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

до́мысел, -слу м. до́мысел

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́мысел м. до́мысел, -слу м.; (догадка) здага́дка, -кі ж., дага́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́мысел, ‑слу, м.

Здагадка, заснаваная на меркаваннях, дапушчэннях. Часткова па памяці, часткова па расказах, а можа і домыслах людзей у .. [Валінай] свядомасці назаўсёды склаўся гэты незвычайны малюнак. Няхай. // Мастацкі вымысел, выдумка. Побач з мастацкімі домысламі ў гэтай драме шырока выкарыстоўваюцца і дакументальныя матэрыялы. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здага́дка ж.

1. дога́дка; предположе́ние ср.; до́мысел м.;

для падмацава́ння ду́мкі патрэ́бны фа́кты, а не ~кі — для подкрепле́ния мы́сли нужны́ фа́кты, а не дога́дки (предположе́ния, до́мыслы);

2. дога́дка; сообрази́тельность; сме́тливость;

ва ўся́кай спра́ве — патрэ́бна з. во вся́ком де́ле нужна́ дога́дка (сообрази́тельность, сме́тливость);

◊ губля́цца ў ~ках — теря́ться в дога́дках

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)