до́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
до́льны |
до́льная |
до́льнае |
до́льныя |
| Р. |
до́льнага |
до́льнай до́льнае |
до́льнага |
до́льных |
| Д. |
до́льнаму |
до́льнай |
до́льнаму |
до́льным |
| В. |
до́льны (неадуш.) до́льнага (адуш.) |
до́льную |
до́льнае |
до́льныя (неадуш.) до́льных (адуш.) |
| Т. |
до́льным |
до́льнай до́льнаю |
до́льным |
до́льнымі |
| М. |
до́льным |
до́льнай |
до́льным |
до́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
до́льны (находящийся внизу) до́льний
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
до́льны, ‑ая, ‑ае.
Ніжні, нізкі. Асабліва цікавай выдалася мастацтвазнаўцу арнаментацыя знадворных бакоў царквы ў дольных частках муроў. Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дол, -у, м.
1. Ніз, зямля.
Апусціцца на д.
2. мн. -ы, -аў. Яма, адкрытая магіла для пахавання.
Капаць д.
|| прым. до́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Дольная частка муроў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
...дольны, ‑ая, ‑ае.
Другая састаўная частка складаных слоў; абазначае: які складаецца са столькіх долей, колькі паказвае першая частка гэтых слоў, напрыклад: аднадольны, двухдольны, трохдольны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́льний поэт., уст.
1. (долинный) далі́нны; (находящийся внизу) до́льны;
2. (земной) зямны́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)