до́лу, прысл. (разм.).

Уніз, наніз, да зямлі.

Галлё лазняку хіліцца д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́лу

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
до́лу - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

до́лу нареч., разг. к земле́; долу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́лу нареч., поэт., уст. дадо́лу, уні́з.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́лу, прысл.

Разм. Уніз, наніз. Густое галлё лазняку хіліцца долу пад халодным ветрам і палошча свае верхавіны ў сцюдзёнай балотнай вадзе. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до́л до́лы
Р. до́лу до́лаў
Д. до́лу до́лам
В. до́л до́лы
Т. до́лам до́ламі
М. до́ле до́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дані́зу, прысл. (разм.).

Уніз, к долу, да самага нізу.

Зверху д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дані́зу, прысл.

Разм. Уніз, к долу. Апусціць рукі данізу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́мно нареч., уст. / зе́мно кла́няться кла́няцца да до́лу, кла́няцца да зямлі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панавіса́ць, ‑ае; зак.

Навіснуць — пра ўсё, многае. Панавісалі галіны да самага долу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)