до́ктарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́ктарскі до́ктарская до́ктарскае до́ктарскія
Р. до́ктарскага до́ктарскай
до́ктарскае		 до́ктарскага до́ктарскіх
Д. до́ктарскаму до́ктарскай до́ктарскаму до́ктарскім
В. до́ктарскі (неадуш.)
до́ктарскага (адуш.)		 до́ктарскую до́ктарскае до́ктарскія (неадуш.)
до́ктарскіх (адуш.)
Т. до́ктарскім до́ктарскай
до́ктарскаю		 до́ктарскім до́ктарскімі
М. до́ктарскім до́ктарскай до́ктарскім до́ктарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

до́ктарскі

1. до́кторский, враче́бный;

2. до́кторский;

1, 2 см. до́ктар

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́ктарскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да доктара, дактароў, належыць ім. Доктарскія парады хвораму. Доктарскія інструменты.

2. Звязаны з вучонай ступенню доктара навук. Доктарская дысертацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́ктар, -а, мн. дактары́ і (з ліч. 2, 3, 4) до́ктары, дактаро́ў, м.

1. Тое, што і ўрач, лекар.

2. чаго. Вышэйшая вучоная ступень, а таксама асоба, якой прысуджана гэта ступень.

Д. фізіка-матэматычных навук.

|| прым. до́ктарскі, -ая, -ае.

Доктарская дысертацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́кторский до́ктарскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ардына́тарская, ‑ай, ж.

Доктарскі пакой у бальніцы або клініцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)