докла́дчик дакла́дчык, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Дакла́дчык ’дакладчык’ (БРС). Запазычанне з рус. докла́дчик ’тс’ (утварэнне ад дакла́д, гл.). Параўн. дакла́дчыца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
улажы́цца сов., в разн. знач. уложи́ться;
усе́ рэ́чы ўлажы́ліся ў чамада́н — все ве́щи уложи́лись в чемода́н;
дакла́дчык ~жы́ўся ў адну́ гадзі́ну — докла́дчик уложи́лся в оди́н час
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
предпосла́ть сов. (что, чему) даць (што, перад чым), зрабі́ць (што, перад чым), вы́класці (што, перад чым);
докла́дчик предпосла́л своему́ докла́ду не́сколько о́бщих замеча́ний дакла́дчык зрабі́ў пе́рад сваі́м дакла́дам не́калькі агу́льных заўва́г.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)