докладна́я сущ., разг. дакладна́я, -но́й ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дакладна́я ж., сущ. докладна́я
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дакладны́: ~на́я запі́ска докладна́я запи́ска
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
докладно́й дакладны́;
докладна́я запи́ска дакладна́я запі́ска;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Дакла́дны ’дакладны’ (БРС). Укр. докла́дний ’тс’. Запазычанне з польск. dokładny ’тс’. Параўн. дакла́днасць, дакла́дна. Польск. слова з такім значэннем вядома ў помніках з XVIII ст. і звязана з дзеясловам dokładać (się), dokład. Слаўскі (1, 154) прыводзіць як паралель ст.-польск. dołożny ’дакладны’ (< dołożyć) і рус. приле́жный (< прилега́ть).
Дакладны́ (БРС): дакладна́я запіска < рус. докладна́я записка (а гэтыя словы да докла́д > бел. дакла́д). Адносна рус. докладна́я (уласна дакладная записка) падрабязна ў Шанскага, 1, Д, Е, Ж, 157. Ужо ў сярэдзіне XV ст. ужывалася слова докладная («а докладную писал чернец Иринарх…»), якое ўзнікла на базе словазлучэння докладная грамота.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
запі́ска ж., в разн. знач. запи́ска;
перада́ць ~ку — переда́ть запи́ску;
дакладна́я з. — докладна́я запи́ска;
2. только мн., в разн. знач. запи́ски;
~кі пісьме́нніка — запи́ски писа́теля;
вучо́ныя ~кі ўніверсітэ́та — учёные запи́ски университе́та;
○ з. аб звальне́нні — увольни́тельная запи́ска
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)