до́йлідны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́йлідны до́йлідная до́йліднае до́йлідныя
Р. до́йліднага до́йліднай
до́йліднае
до́йліднага до́йлідных
Д. до́йліднаму до́йліднай до́йліднаму до́йлідным
В. до́йлідны (неадуш.)
до́йліднага (адуш.)
до́йлідную до́йліднае до́йлідныя (неадуш.)
до́йлідных (адуш.)
Т. до́йлідным до́йліднай
до́йліднаю
до́йлідным до́йліднымі
М. до́йлідным до́йліднай до́йлідным до́йлідных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

до́йлідны зо́дческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́йлідны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дойлідства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

До́йлід ’цясляр’, ’дойлід’ (БРС). Ст.-бел. дойлидъ, дойлида (з XV ст., гл. Булыка, Запазыч., 99). Запазычанне з літ. dailìdė ’тс’ (аб гэтай групе слоў у літ. мове гл. у Фрэнкеля, 1, 79–80). Фрэнкель, там жа (з літ-рай). Гл. яшчэ Кіпарскі, Лекс. балтызмы, 14; Аткупшчыкоў, там жа, 33. Вытворныя: до́йлідны, до́йлідства (БРС) (аб гэтых вытворных некаторыя меркаванні ў Аткупшчыкова, Лекс. балтызмы, 33); у ст.-бел. мове дойлидовая, дойлидовъ, дойлидский (гл. Булыка, там жа, 99).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)