до́завы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
до́завы |
до́завая |
до́завае |
до́завыя |
| Р. |
до́завага |
до́завай
до́завае |
до́завага |
до́завых |
| Д. |
до́заваму |
до́завай |
до́заваму |
до́завым |
| В. |
до́завы (неадуш.)
до́завага (адуш.) |
до́завую |
до́завае |
до́завыя (неадуш.)
до́завых (адуш.) |
| Т. |
до́завым |
до́завай
до́заваю |
до́завым |
до́завымі |
| М. |
до́завым |
до́завай |
до́завым |
до́завых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
до́за, -ы, мн. до́зы, доз, ж.
1. Дакладна адмераная колькасць чаго-н. (якога-н. рэчыва, лякарства і пад.).
Прымаць лякарства невялікімі дозамі.
Д. радыеактыўнага апрамянення.
2. перан. Некаторая колькасць чаго-н. (іроніі, смеху і пад.).
Д. яўнай іроніі і знявагі.
|| прым. до́завы, -ая, -ае (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)