дожи́ть сов. дажы́ць, мног. падажыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дажы́ць сов., в разн. знач. дожи́ть;

д. да вясны́дожи́ть до весны́;

д. ты́дзень у санато́рыідожи́ть неде́лю в санато́рии;

д. да ста́расцідожи́ть до ста́рости;

д. аста́тнія гро́шыдожи́ть после́дние де́ньги;

д. ве́кудожи́ть свой век;

д. да сівы́х валасо́ўдожи́ть до седы́х воло́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падажыва́ць сов., разг. (о многих, о многом) дожи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дости́гнуть сов. дасягну́ць; (дожить) дажы́ць; (дойти) дайсці́; см. достига́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дости́чь сов. дасягну́ць; (дожить) дажы́ць; (дойти) дайсці́; см. достига́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дажы́цца сов., в разн. знач. дожи́ть;

дажылі́ся да но́вай вясны́ — до́жили до но́вой весны́;

д. да таго́, што...дожи́ть до того́, что...

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сівы́

1. (о волосах) седо́й;

2. (о лошади) си́вый, се́рый;

3. в др. знач. се́рый;

сіва́я сві́тка — се́рая сермя́га;

дажы́ць да сівы́х валасо́ўдожи́ть до седы́х воло́с;

с. як лунь (го́луб) — седо́й (бе́лый) как лунь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сівізна́ ж., в разн. знач. седина́; (проступающая местами — ещё) про́седь;

с. валасо́ў — седина́ воло́с;

дажы́ць да ~ны́дожи́ть до седи́н;

с. вяко́ў — седина́ веко́в;

кара́куль з ~но́й — кара́куль с седино́й (про́седью);

с. ў бараду́, а чорт у рабрыну́погов. седина́ в бо́роду, а бес в ребро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́лас, -са, собир. -су (мн. валасы́) м. во́лос;

ко́нскі в. — ко́нский во́лос;

валасы́ ста́лі дубка́ — во́лосы ста́ли ды́бом;

в. з галавы́ не ўпадзе́ — во́лос с головы́ не упадёт;

дажы́ць да сівы́х валасо́ўдожи́ть до седы́х воло́с;

і на в. не засну́ў — глаз не сомкну́л;

ірва́ць на сабе́ валасы́ — рвать на себе́ во́лосы;

ні на в. — ни на во́лос;

прыцягну́ць за валасы́ — притяну́ть за во́лосы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́лос м.

1. во́лас, -са м., мн. валасы́, -со́ў, собир. вало́ссе, -сся ср.;

2. собир. во́лас, -су м.; (шерсть) шэрсць, род. шэ́рсці ж.; (свиной) шчаці́нне, -ння ср.; (овечий) во́ўна, -ны ж.;

красне́ть до корне́й воло́с чырване́ць да са́мых вушэ́й;

ша́пка воло́с ша́пка валасо́ў;

(дожи́ть) до седы́х воло́с (дажы́ць) да сівы́х валасо́ў;

во́лосы ста́ли ды́бом валасы́ ста́лі ды́бам (ды́барам, дубка́);

ни на во́лос ні на во́лас;

во́лосы рвать на себе́ валасы́ рваць на сабе́;

притяну́ть за во́лосы прыцягну́ць за валасы́;

сня́вши го́лову, по волоса́м не пла́чут посл. зня́ўшы галаву́, па валаса́х не пла́чуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)