догна́ть сов., в разн. знач. дагна́ць;

догна́ть пу́тников в доро́ге дагна́ць падаро́жнікаў у даро́зе;

догна́ть в рабо́те дагна́ць у рабо́це;

догна́ть ста́до до па́стбища дагна́ць ста́так да па́шы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́гнанный дагна́ны; см. догна́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

догоня́ть несов., в разн. знач. даганя́ць; см. догна́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагна́ць сов.

1. прям., перен. догна́ть, нагна́ть; (преследуя — ещё) насти́чь, насти́гнуть;

д. падаро́жнікаў у даро́зедогна́ть (нагна́ть) пу́тников в доро́ге;

д. у рабо́цедогна́ть в рабо́те;

д. ста́так да па́шыдогна́ть ста́до до па́стбища;

2. (приладить) пригна́ть;

3. (вколотить до предела) доколоти́ть;

4. (окончить перегонку каких-л. жидкостей) ко́нчить гнать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насти́чь сов.

1. (догнать) дагна́ць, нагна́ць;

2. перен. напатка́ць, спатка́ць, спасці́гнуць;

враго́в насти́гла справедли́вая ка́ра во́рагаў спасці́гла справядлі́вая ка́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагна́ть сов.

1. в разн. знач. нагна́ць, мног. панаганя́ць;

ве́тер нагна́л туч ве́цер нагна́ў хмар;

нагна́ть ску́ку нагна́ць нуду́;

нагна́ть смолы́ спец. нагна́ць смалы́;

2. (догнать) дагна́ць, нагна́ць; (наверстать) нагна́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разляце́цца сов., в разн. знач. разлете́ться; разбежа́ться;

пту́шкі ~це́ліся — пти́цы разлете́лись;

лісты́е́ліся — ли́стья разлете́лись;

тале́рка ~це́лася ўшчэ́нт — таре́лка разлете́лась вдре́безги;

надзе́і ~це́ліся — наде́жды разлете́лись;

ён так ~це́ўся, што не дагна́ць — он так разбежа́лся, что не догна́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перегна́ть сов.

1. (опередить) перагна́ць, мног. папераганя́ць, апярэ́дзіць, вы́перадзіць;

догна́ть и перегна́ть дагна́ць і перагна́ць;

2. в др. знач. перагна́ць, мног. папераганя́ць;

перегна́ть ста́до на друго́е ме́сто перагна́ць ста́так на і́ншае ме́сца;

перегна́ть нефть перагна́ць на́фту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагна́ць сов.

1. нагна́ть, догна́ть, насти́чь;

н. ся́бра ў даро́зе — нагна́ть (догна́ть, насти́чь) дру́га в доро́ге;

2. (упущенное) нагна́ть, наверста́ть;

3. (сосредоточить в одном месте) нагна́ть;

ве́цер ~на́ў хмар — ве́тер нагна́л туч;

4. (произвести перегонкой) нагна́ть;

5. перен. (цену) нагна́ть, наби́ть;

6. перен. (вызвать какое-л. чувство, состояние) нагна́ть, навести́;

н. стра́ху — нагна́ть стра́ху;

н. сум — нагна́ть (навести́) тоску́;

7. (гвоздей и т.п.) наби́ть, наколоти́ть;

8. (надеть, ударяя) нагна́ть, насади́ть;

н. абру́ч на бо́чку — нагна́ть о́бруч на бо́чку;

9. (мозоль) натере́ть;

н. аско́му — наби́ть оско́мину;

н. (набі́ць) сабе́ цану́ — наби́ть себе́ це́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбе́гчыся сов.

1. разбежа́ться; разогна́ться;

пе́рад скачко́м трэ́ба р. — пе́ред прыжко́м на́до разбежа́ться;

ён так разбе́гся, што не дагна́ць — он так разогна́лся, что не догна́ть;

2. (бегом направиться в разные стороны) разбежа́ться;

дзе́ці разбе́гліся ў ро́зныя бакі́ — де́ти разбежа́лись в ра́зные сто́роны;

3. (разделиться) раздви́нуться, разойти́сь;

што́ры разбе́гліся — што́ры раздви́нулись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)