до́бры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́бры до́брая до́брае до́брыя
Р. до́брага до́брай
до́брае		 до́брага до́брых
Д. до́браму до́брай до́браму до́брым
В. до́бры (неадуш.)
до́брага (адуш.)		 до́брую до́брае до́брыя (неадуш.)
до́брых (адуш.)
Т. до́брым до́брай
до́браю		 до́брым до́брымі
М. до́брым до́брай до́брым до́брых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

благонра́вный до́брых паво́дзін; добрапрысто́йны; вы́хаваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздо́брыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго.

Схіліць каго-н. да дабраты, шчодрасці, добрых учынкаў.

|| незак. раздо́брываць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

добронра́вный уст. до́брай нату́ры, до́брых паво́дзін, прысто́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бюро́​I

1. бюро́ нескл., ср., мн. нет;

2. (учреждение) бюро́ нескл., ср., мн. нет;

бюро́ пого́ды бюро́ надво́р’я;

бюро́ до́брых услу́г бюро́ до́брых паслу́г.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лёгкадаро́жны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для язды па добрых дарогах. Лёгкадарожны веласіпед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэграда́цыя, ‑і, ж.

Паступовая страта былых добрых якасцей; заняпад. Дэградацыя глебы. Дэградацыя культуры.

[Лац. degradatio — зніжэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добраўпара́дкаванасць, ‑і, ж.

Наяўнасць добрых умоў для жыцця, працы і пад. Добраўпарадкаванасць пасёлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкармі́цца, ‑кармлюся, ‑кормішся, ‑корміцца; зак.

Разм. Зрабіцца сытым, укормленым; ад’есціся. Адкарміцца на добрых харчах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздо́брыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго.

Схіліць каго‑н. да дабраты, шчодрасці, добрых учынкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)