дипло́м дыпло́м, -ма м.;

дипло́м с отли́чием дыпло́м з адзна́кай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыпло́м м. дипло́м;

○ д. з адзна́кай — дипло́м с отли́чием

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дыпло́м ’дыплом’ (БРС). Рус. дипло́м, укр. дипло́м. Бел. і ўкр., відаць, з рус. дипло́м (дзе слова ўзята з франц. diplôme; гл. Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 124–125; на ням. або франц. Крыніцу ўказвае Фасмер, 1, 515).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

універсітэ́цкі в разн. знач. университе́тский;

у. стату́т — университе́тский уста́в;

у. дыпло́м — университе́тский дипло́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

защити́ть сов.

1. абарані́ць;

2. (предохранить) засцерагчы́; (охранить) ахава́ць;

3. (диссертацию, проект, диплом) абарані́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

защища́ть несов.

1. абараня́ць, барані́ць;

2. (предохранять) засцерага́ць; (охранять) ахо́ўваць;

3. (диссертацию, проект, диплом) абараня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отли́чие ср.

1. (различие) адро́зненне, -ння ср.;

в отли́чие от… у адро́зненне ад…;

2. (заслуга, отмеченная наградой) адзна́ка, -кі ж., выда́тнасць, -ці ж.;

дипло́м с отли́чием дыпло́м з адзна́кай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзна́ка ж.

1. (помета на чём-л.) отме́тка; обозначе́ние ср.;

2. (примета) при́знак м.;

не пака́зваць ~к жыцця́ — не подава́ть при́знаков жи́зни;

3. (балл) отме́тка;

4. (заслуга, отмеченная наградой) отли́чие ср.;

дыпло́м з ~кай — дипло́м с отли́чием;

5. (признак, предвещающий что-л.) предзнаменова́ние ср.;

гэ́та ке́пская а. — э́то плохо́е предзнаменова́ние;

6. (знак на каком-л. предмете) заме́тка; отме́тка;

рабі́ць ~кі на дрэ́вах — де́лать заме́тки (отме́тки) на дере́вьях

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)