дилета́нт дылета́нт, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Дылета́нт ’дылетант’ (БРС). Рус. дилета́нт, укр. дилета́нт. Для рус. крыніцай запазычання з’яўляецца ням. Dilettant або франц. dilettant ’тс’ (першакрыніца — італ. dilettante ’аматар’); так Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 121. Фасмер (1, 514)выводзіў рус. слова з ням. (< італ.) або прама з італ. Для бел. непасрэднай крыніцай трэба лічыць рус. слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ама́тар м.
1. (да чаго, чаго) люби́тель (чего);
а. прыго́д — люби́тель приключе́ний;
а. му́зыкі — люби́тель му́зыки;
2. (с инф.) (имеющий пристрастие) люби́тель, охо́тник;
а. пагуля́ць — люби́тель (охо́тник) погуля́ть;
3. (дилетант) люби́тель;
фато́граф-а. — фото́граф-люби́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)