дзіця́чы, -ая, -ае.

1. гл. дзеці.

2. перан. Неўласцівы даросламу, нясталы.

Вырас, а розум д.

Дзіцячыя разважанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзіця́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіця́чы дзіця́чая дзіця́чае дзіця́чыя
Р. дзіця́чага дзіця́чай
дзіця́чае		 дзіця́чага дзіця́чых
Д. дзіця́чаму дзіця́чай дзіця́чаму дзіця́чым
В. дзіця́чы (неадуш.)
дзіця́чага (адуш.)		 дзіця́чую дзіця́чае дзіця́чыя (неадуш.)
дзіця́чых (адуш.)
Т. дзіця́чым дзіця́чай
дзіця́чаю		 дзіця́чым дзіця́чымі
М. дзіця́чым дзіця́чай дзіця́чым дзіця́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзіця́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіця́чы дзіця́чая дзіця́чае дзіця́чыя
Р. дзіця́чага дзіця́чай
дзіця́чае		 дзіця́чага дзіця́чых
Д. дзіця́чаму дзіця́чай дзіця́чаму дзіця́чым
В. дзіця́чы (неадуш.)
дзіця́чага (адуш.)		 дзіця́чую дзіця́чае дзіця́чыя (неадуш.)
дзіця́чых (адуш.)
Т. дзіця́чым дзіця́чай
дзіця́чаю		 дзіця́чым дзіця́чымі
М. дзіця́чым дзіця́чай дзіця́чым дзіця́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзіця́чы

1. де́тский;

~чая літарату́ра — де́тская литерату́ра;

2.: д. пако́й де́тская;

3. (о возрасте) де́тский, ребя́ческий, младе́нческий;

4. перен. де́тский; ребя́ческий;

~чыя разважа́нні — де́тские (ребя́ческие) рассужде́ния;

○ дз. дом — де́тский дом;

~чыя я́слі — де́тские я́сли;

дз. сад — де́тский сад;

~чая пляцо́ўка — де́тская площа́дка;

◊ дз. ле́пет — де́тский ле́пет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзіця́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дзіцяці (у 1 знач.). Дзіцячы ўзрост. Дзіцячыя хваробы. □ [Лабановіч] устаў, калі ўжо ў школе чуліся дзіцячыя галасы. Колас. [Наста] пазнала ў цемры — гэта ён, Андрэй Саковіч — друг дзіцячых дзён. З. Астапенка. // Які належыць дзіцяці. [Люда] на хаду, не гледзячы, падала .. [Юрку] руку і з нейкай асаблівай, небывалай цеплынёй адчула ў сваёй руцэ дзіцячыя пальчыкі. Брыль.

2. Уласцівы дзіцяці, дзецям. Гэты невялічкі куток ператварыўся ў маёй дзіцячай фантазіі ў казачны лес з незвычайнымі істотамі. Бядуля. Салодкі сон дзіцячы пасля пылу, духмень. Лынькоў. // перан. Неўласцівы даросламу, не сталы. Дзіцячыя разважанні. Дзіцячы розум. □ — Дараваць сабе не магу, нашто я тады чытала табе свой верш. Ну, але ты глядзі на гэта, як на дзіцячую забаўку. Колас.

3. Прызначаны для дзяцей. Дзіцячая літаратура. Дзіцячая каляска. □ «Даведаюся, ці ёсць у дзіцячым вагоне месцы», — рашыла Таня. Даніленка.

•••

Дзіцячая пляцоўка гл. пляцоўка.

Дзіцячы дом гл. дом.

Дзіцячыя яслі гл. яслі.

Дзіцячы лепет гл. лепет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзіцячы, дзяціны; немаўлячы (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

па-дзіця́чы

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
па-дзіця́чы - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзе́ці, дзяце́й, дзе́цям, дзе́цьмі і дзяцьмі́, (аб) дзе́цях.

1. мн. да дзіця.

2. Маладое пакаленне, бліжэйшыя патомкі.

Бацькі і дзеці.

Гушча дзяцей не разганяе (прыказка).

|| памянш.-ласк. дзе́ткі, -так і дзе́тачкі, -чак.

|| прым. дзіця́чы, -ая, -ае.

Д. тэатр.

Д. дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наі́ўна-дзіця́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наі́ўна-дзіця́чы наі́ўна-дзіця́чая наі́ўна-дзіця́чае наі́ўна-дзіця́чыя
Р. наі́ўна-дзіця́чага наі́ўна-дзіця́чай
наі́ўна-дзіця́чае		 наі́ўна-дзіця́чага наі́ўна-дзіця́чых
Д. наі́ўна-дзіця́чаму наі́ўна-дзіця́чай наі́ўна-дзіця́чаму наі́ўна-дзіця́чым
В. наі́ўна-дзіця́чы (неадуш.)
наі́ўна-дзіця́чага (адуш.)		 наі́ўна-дзіця́чую наі́ўна-дзіця́чае наі́ўна-дзіця́чыя (неадуш.)
наі́ўна-дзіця́чых (адуш.)
Т. наі́ўна-дзіця́чым наі́ўна-дзіця́чай
наі́ўна-дзіця́чаю		 наі́ўна-дзіця́чым наі́ўна-дзіця́чымі
М. наі́ўна-дзіця́чым наі́ўна-дзіця́чай наі́ўна-дзіця́чым наі́ўна-дзіця́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па-дзіця́чаму и па-дзіця́чы нареч. по-де́тски

па-дзіця́чы, см. па-дзіця́чаму

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)