дзіця́чая
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
дзіця́чая |
дзіця́чыя |
| Р. |
дзіця́чай |
дзіця́чых |
| Д. |
дзіця́чай |
дзіця́чым |
| В. |
дзіця́чую |
дзіця́чыя |
| Т. |
дзіця́чай дзіця́чаю |
дзіця́чымі |
| М. |
дзіця́чай |
дзіця́чых |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзяці́нец, -нцу, м.
Дзіцячая хвароба, якая праяўляецца ў перыядычных прыпадках; радзімец.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пуга́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Дзіцячая цацка ў выглядзе пісталета.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здра́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.
Агульная назва санаторыяў, дамоў адпачынку.
Дзіцячая з.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чы́жык
‘дзіцячая гульня і палачка ў гэтай гульні’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чы́жык |
чы́жыкі |
| Р. |
чы́жыка |
чы́жыкаў |
| Д. |
чы́жыку |
чы́жыкам |
| В. |
чы́жык |
чы́жыкі |
| Т. |
чы́жыкам |
чы́жыкамі |
| М. |
чы́жыку |
чы́жыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
детплоща́дка (де́тская площа́дка) дзетпляцо́ўка, -кі ж. (дзіця́чая пляцо́ўка).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
де́тская ж., сущ. дзіця́чая, -чай ж., дзіця́чы пако́й;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзетпляцо́ўка ж. (дзіця́чая пляцо́ўка) детплоща́дка (де́тская площа́дка)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
квач², -а́, м.
Дзіцячая гульня, па правілах якой адзін з удзельнікаў, дагнаўшы другога, павінен дакрануцца да яго.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
смяро́тнасць, -і, ж.
1. гл. смяротны.
2. Колькасць выпадкаў смерці за які-н. перыяд часу.
Дзіцячая с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)