дзіва́цкі, -ая, -ае.

Дзіўны, незвычайны, арыгінальны.

Д. учынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзіва́цкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіва́цкі дзіва́цкая дзіва́цкае дзіва́цкія
Р. дзіва́цкага дзіва́цкай
дзіва́цкае		 дзіва́цкага дзіва́цкіх
Д. дзіва́цкаму дзіва́цкай дзіва́цкаму дзіва́цкім
В. дзіва́цкі (неадуш.)
дзіва́цкага (адуш.)		 дзіва́цкую дзіва́цкае дзіва́цкія (неадуш.)
дзіва́цкіх (адуш.)
Т. дзіва́цкім дзіва́цкай
дзіва́цкаю		 дзіва́цкім дзіва́цкімі
М. дзіва́цкім дзіва́цкай дзіва́цкім дзіва́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзіва́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіва́цкі дзіва́цкая дзіва́цкае дзіва́цкія
Р. дзіва́цкага дзіва́цкай
дзіва́цкае		 дзіва́цкага дзіва́цкіх
Д. дзіва́цкаму дзіва́цкай дзіва́цкаму дзіва́цкім
В. дзіва́цкі (неадуш.)
дзіва́цкага (адуш.)		 дзіва́цкую дзіва́цкае дзіва́цкія (неадуш.)
дзіва́цкіх (адуш.)
Т. дзіва́цкім дзіва́цкай
дзіва́цкаю		 дзіва́цкім дзіва́цкімі
М. дзіва́цкім дзіва́цкай дзіва́цкім дзіва́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзіва́цкі чуда́ческий; сумасбро́дный; чудно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзіва́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы дзіваку, такі, як у дзівака. Дзівацкія мары. Дзівацкая натура. □ [Сымон] сваім такім дзівацкім талентам сам захапляўся, [па]глыбляў яго, развіваў, адшліфоўваў. Бядуля.

2. Дзіўны, незвычайны. У групе ішлі і дзве жанчыны: адна маладая ў саламяным капелюшы з дзівацкім заломам наперадзе. Пестрак. [У Астапа] было ў запасе шмат цікавых гісторый .. пра дзівацкія справы баброў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чуда́ческий дзіва́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шалапу́тны, -ая, -ае (разм.).

Легкадумны, дзівацкі, узбаламучаны.

|| наз. шалапу́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сумасбро́дный шалёны, дзіва́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзівакава́ты, -ая, -ае (разм.).

Дзівацкі, з дзівацтвамі (пра чалавека).

Д. дзед.

|| наз. дзівакава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чудно́й дзі́ўны; (чудаческий) дзіва́цкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)