Дзікая канюшына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Дзікая канюшына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дзя́целіны | |
| дзя́целіне | |
| дзя́целіну | |
| дзя́целінай дзя́целінаю |
|
| дзя́целіне |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Дзікая канюшына; дзяцельнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзя́цельнік
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́шкаI
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзя́цельнік, ‑у,
Тое, што і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзя́тлавіна, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пражалот ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пржалётнік ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)